کارفرمایان موظف هستند که حداقل حقوق و مزایایی تحت عنوان حقوق وزارت کار به کارکنان خود پرداخت کنند. بر اساس تورم سالانه و شرایط اقتصادی، هر سال حقوق وزارت کار مقداری افزایش می‌یابد. اما بسیاری اعتقاد دارند این افزایش حقوق همچنان برای گذران زندگی کارمندان و کارگران کافی نیست. این در حالی است که برخی از واحدهای خصوصی، از پرداخت همین حقوق به کارکنان خودداری می‌کنند.
نگرانی از تامین هزینه‌های خانواده، عدم امنیت شغلی و فشارهای روزافزون اقتصادی و روانی، مشکلات روزمره‌ای هستند که کارگران و کارمندان با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. در این میان تنها کاری که از دست این افراد برمی‌آید؛ انتظار برای تصویب قانون افزایش حقوق در مجلس و شورای عالی کار است.
در شرایطی که برخی از کسب و کارها و صاحبان مشاغل آزاد، در سال گذشته چندین بار قیمت اجناس و یا خدمات خود را افزایش داده‌اند تا مطابق با هزینه‌های سال جاری باشد؛ کارگران و کارمندان برای افزایش چند درصدی دستمزد خود باید تا انتهای سال یا حتی بیشتر از آن منتظر بمانند.
خوشبختانه طبق جدیدترین خبری که از جلسه تعیین افزایش حقوق ۱۴۰۰ منتشر شده افزایش حقوق کارگری در سال آینده به میزان بیشتری خواهد بود و نماینده کارفرمایان و کارگران در مورد افزایش حقوق ۳۹ درصدی برای حقوق پایه کارگری به توافق رسیده اند. هدف از این افزایش حقوق، صیانت بیشتر از حقوق کارگران و افزایش میزان تولید بیان شده است.
در اینجا می‌خواهیم شما را با مفهوم حقوق وزارت کار و نحوه‌ی محاسبه‌ی مزایای قانونی آشنا کنیم. به علاوه، به جزئیات حقوق وزارت کاری سال ۱۴۰۰ نیز خواهیم پرداخت.
برای آشنایی بیشتر با جزئیات حقوق و وزارت کار کلیک کنید.
حقوق و مزایای وزارت کاری
در سال ۱۳۶۹ و پس از مدت‌ها کش و قوس بر سر جزئیات، سند جامع حمایت از حقوق کارگر، به تصویب رسید. این قانون در دوازده فصل کلی تدوین شده است و در آن سعی شده به تمام مسائل بین کارگر و کارفرما رسیدگی شود.
در فصل دوم این سند، به موضوع حق‌السعی یا حقوق کارگر پرداخته شده است.
در قانون کار، کارگر به فردی گفته می‌شود که در ازای کار درخواستی برای کارفرما، مزد و حقوق دریافت می‌کند و به دو دسته کارگر مشمول قانون کار و کارگر غیرمشمول قانون کار دسته بندی می‌شود. لازم به ذکر است کارمندان شرکت‌های خصوصی هم بر طبق قانون، مشمول قوانین کارگری محسوب می‌شوند.
منظور از حقوق و دستمزد، مبلغی است که ماهانه به کارگر پرداخته می‌شود و با حق‌السعی متفاوت است. منظور ار حق‌السعی، مجموع مبلغ مزد و مزایای نقدی و غیرنقدی است که به کارگر مشمول قانون کار تعلق پیدا می‌کند. مزد و حقوق، کمک عایله مندی، هزینه مسکن، خواربار و ایاب و ذهاب، پاداش افزایش تولید و نظایر آن بخشی از موارد مبلغ حق السعی کارگری هستند.
مزایای مختلفی برای کارگران در نظر گرفته شده است. کارفرمایان موظف هستند که مزایایی مثل عیدی، سنوات، اضافه‌کار، حق اولاد و ... را به کارکنان خود پرداخت کنند.
عیدی مبغلی است که وزارت کار برای تأمین هزینه‌های نوروزی برای کارگران و کارمندان در نظر گرفته است و کارفرما باید این مبلغ را پرداخت کند. عیدی یک سال کامل، دو برابر حقوق یک ماه است. اگر کمتر از یک سال کارکرد داشته باشید، ۲ برابر حقوق یک ماه در تعداد ماه‌های کارکرد شما ضرب شده و این عدد بر ۱۲ تقسیم می‌شود.
پایه سنوات به مبغلی گفته می‌شود که هر سال وزارت کار آن را تعیین می‌کند تا میزان افزایش حقوش شما براساس سابقه کارتان در آن سازمان، مشخص شود. حقوق شما پس از یک سال به شکل زیر محاسبه می‌شود:
حقوق پایه ماهیانه سال دوم =حقوق پایه ماهیانه سال جاری =(مبلغ سنوات × تعداد روزهای کاری ماه)
سنوات نیز مبلغی است که معمولا همراه با عیدی به صورت سالانه باید به کارکنان پرداخت شود. اگر کارفرما سنوات را پرداخت نکند در هنگام فراغت کارکنان از کار، باید کل سنوات سال‌های گذشته را براساس آخرین پایه حقوق، به کارکنان خود بدهد. سنوات به صورت زیر محاسبه می‌شود:
کارگران فصلی مطابق با چه فرمولی عیدی دریافت می‌کنند؟
کارگران پاره وقت و ساعتی هم برمبنای ساعت کاری مزایای پایان سال را دریافت می‌کنند. میانگین حقوق سه ماه آخر، مبنای مزد ماهانه قرار گرفته و در محاسبات مربوطه استفاده می‌شود. اما به‌هیچ عنوان این مبالغ قابل چشم‌پوشی از طرف کارفرما نیست. حتی به افرادی که به صورت پورسانتی یا درصدی با سازمان همکاری کرده‌اند هم باید مزایای پایان خدمت پرداخت شود.
اضافه‌کاری چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟
براساس قانون کار یک کارگر ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کند. البته در مورد مشاغل سخت و زیان آور این مقدار تا ۳۶ ساعت هم کاهش پیدا می‌کند. بر اساس قانون کار، هر کارگر علاوه بر ساعات کاری قانونی، روزانه ۴ ساعت می‌تواند اضافه کاری داشته باشد. نحوه محاسبه مزد اضافه کاری، ۴۰% بیشتر از مزد ساعتی کارگر در ساعات کار معمول خواهد بود. به عبارت دیگر برای محاسبه مبلغ اضافه کاری باید تعداد ساعات اضافه کاری را در مزد ساعتی و عدد ۱٫۴ ضرب کنید تا مبلغی که بابت اضافه کار دریافت خواهید کرد به دست بیاید.
میزان پایه حقوق در سال ۱۴۰۰ چقدر خواهد بود؟
خبرها حاکی از افزایش ۳۹ درصدی پایه حقوق کارگران و در سال ۱۴۰۰۰ است. البته کسانی که دستمزدی بیش از حقوق پایه دارند، منتظر افزایش ۲۶ درصدی حقوق به علاوه‌ی میزان ۲۴۱ هزار تومان باشند. بنابراین، حداقل حقوق کارگری در سال ۱۴۰۰، مبلغ دو میلیون ۶۵۰ هزارتومان است که با محاسبه‌ی مزایایی مثل حق اولاد، حق مسنکن، بن کارگری و ... به بالای چهار میلیون تومان خواهد رسید. به طور کلی می‌توان گفت که حداقل مبلغ دریافتی یک کارگر بدون سابقه کار در سازمانی که در سال ۱۴۰۰ برای آن کار خواهد کرد، پس از کسر بیمه، ۳ میلیون و ۴۴۰ هزار تومان و برای یک کارگر دارای یک سال سابقه کار در همان سازمان، پس از کسر بیمه، ۳ میلیون و ۵۷۶ هزار تومان خواهد بود.
برای مشاهده‌ی جزئیات حقوق وزارت کار در سال ۱۴۰۰ به وب‌سایت جاب ویژن مراجعه کنید.
برای آشنایی بیشتر با جزئیات حقوق و وزارت کار کلیک کنید.
وظایف و مهارتهای شغلی لازم برای استخدام برنامه نویس جاوا